Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου
- Την τελευταία του πνοή άφησε μετά από μάχη με τον καρκίνο ο αγαπημένος μουσικός
- Νοσηλευόταν στο "Διαβαλκανικό Κέντρο" από όπου έφυγε πριν από λίγες ημέρες για το σπίτι του
- Έδωσε γενναία μάχη με την επάρατη νόσο αλλά δεν τα κατάφερε
Ο Θεσσαλονικιός σπουδαίος καλλιτέχνης, είχε γράψει μερικά από τα καλύτερα
και πιο πολυτραγουδισμένα τραγούδια των τελευταίων 20 ετών
και ξεχώριζε τόσο για το μοναδικό του στυλ – τζην και κόκκινο μαντίλι
– όσο και για τον απλό του χαρακτήρα. Το κοινό τον λάτρευε
και στις συναυλίες του επικρατούσε το αδιαχώρητο.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και άρχισε να παίζει μουσική με το δικό του συγκρότημα από το 1965 ως το 1970. Για μικρό διάστημα μετακόμισε στο Άαχεν της Δυτικής Γερμανίας με το συγκρότημά του “Ζηλωτής”.
Έγραψαν έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Μιλάνο, τα οποιά σήμερα υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων.
Γύρισε στην Ελλάδα και έπιασε ξανά στα χέρια το μπουζούκι με το οποίο βρήκε πια τον μουσικό του δρόμο.
Το 1977 ο Νίκος Παπάζογλου κατέβηκε στην Αθήνα,
για τις ανάγκες της παράστασης “Αχαρνής” του Διονύση Σαββόπουλου,
όπου έπαιζε και τραγουδούσε.
Ένα χρόνο μετά κυκλοφορεί “Η εκδίκηση της γυφτιάς”,
στον οποίο συμμετείχαν ο Νίκος Ξυδάκης και ο αείμνηστος Μ. Ρασούλης.
Το 1979 κυκλοφορούν τα “Δήθεν” που αποτελούν και μία απάντηση στους επικριτές,
που αναρωτιούνται τι είδους μουσική είναι αυτή που κάνουν – λαϊκή ή ροκ-.
Κάποιο βράδυ, ενώ οδηγεί με τη μηχανή του, τον πλησιάζει ένα ζευγάρι πάνω σε μηχανή επίσης και του προτείνουν να κάνει μια συναυλία στο αμφιθέατρο της Νομικής. Μαζί με γνωστό του από τα φοιτητικά χρόνια που παίζει μπουζούκι κάνουν τη συναυλία που έχει μεγάλη επιτυχία.
Από τότε συνεχίζουν να παίζουν.
Το 1983 κατεβαίνει στο ZOOM όπου παίζει για σαράντα ημέρες. Ωστόσο δεν πήγε πολύ καλά με αποτέλεσμα να βάλει κι από τη τσέπη του χρήματα για να πληρωθούν οι μουσικοί που είχαν αφήσει στο μεταξύ τα μεροκάματά τους στη Θεσσαλονίκη για να έρθουν μαζί του. Έκτοτε δεν ξανάπαιξε στην Αθήνα για μεγάλα διαστήματα, εκτός από τα γνωστά live του.
Από εκεί και πέρα συμμετείχε στη “Ρεζέρβα” του Δ. Σαββόπουλου, στον δίσκο “Χειμερινοί Κολυμβητές” και το 1984 κάνει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο.
Δημιουργεί μια ορχήστρα από ερασιτέχνες μουσικούς και από κάποιους φίλους του επαγγελματίες μουσικούς. Είναι η “Λοξή Φάλαγγα” που κάθε χρόνο όλο κι αλλάζει λίγο τη σύνθεσή της γιατί ο Παπάζογλου προτιμύσε την ερασιτεχνική ειλικρίνεια από την επαγγελματική δεξιοτεχνία και τις ασφαλείς εκ των προτέρων ενορχηστρώσεις.
Το 1986 κυκλοφόρησε το “Μέσω νεφών” και παράλληλα συμμετείχε στο “Πότε Βούδας, Πότε Κούδας” των Ρασούλη – Βαγιόπουλου και στο “Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι” του Σαββόπουλου.Το 1988 έρχεται η συνεργασία με το Μάνο Χατζιδάκη στην μπουάτ “Σείριος” και βεβαίως στο δίσκο “Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά”.Ο Παπάζογλου άνοιξε το δρόμο και για άλλους Θεσσαλονικείς,
όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, οι Μικρές Περιπλανήσεις, ο Γιάννης Μήτσης, η Μελίνα Κανά και άλλοι.
Οι προσωπικοί του δίσκοι
* 1984 Χαράτσι (Lyra)
* 1986 Μέσω Νεφών (Lyra)
* 1990 Σύνεργα (Lyra)
* 1991 Επιτόπιος ηχογράφησις στο θέατρο του Λυκαβηττού (Lyra)
* 1995 Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα (Lyra)
* 2005 Μά'ισσα Σελήνη
ΠΗΓΗ:http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=73858&catid=3
