Κινηματογράφος από όλους για όλους

Ο Παναγιώτης είχε αναλάβει την εικόνα και τον ήχο.
Η Άννα προλόγισε τη βραδιά.
Η Ελένη, ο Νίκος, ο Δημήτρης, η Κίρκη φρόντισαν ώστε όλα να είναι έτοιμα στην ώρα τους.
Ο προτζέκτορας στήθηκε και παραπάνω από σαράντα άτομα συγκεντρώθηκαν, όπως κάθε Πέμπτη βράδυ, σε κεντρικό σημείο της Στούπας, για την κινηματογραφική προβολή της εβδομάδας. «Ακαδημία Πλάτωνος» του Φίλιππου Τσίτου και… το ποπ κορν να γυρίζει.
Χωρίς εισιτήριο, μόνο από μεράκι και με διάθεση να βρεθούμε και να περάσουμε καλά, συνεχώς πληθαίνουν οι άτυπες ομάδες που διοργανώνουν προβολές κινηματογραφικών ταινιών στη Μεσσηνία. Συνάντησα δύο από αυτές. Στο Καλλιτεχνικό Στέκι, στην Καλαμάτα, ήδη από πέρυσι, οι δυο πρώτες Κυριακές κάθε μήνα είναι αφιερωμένες στην έβδομη τέχνη. Η ομάδα της Στούπας είναι πιο φρέσκια. 
Τους πέτυχα στην πέμπτη τους προβολή. Όλοι μαζί αποφασίζουν ποια ταινία θα παρουσιάσουν, προετοιμάζουν το χώρο, κοινοποιούν τις λεπτομέρειες της προβολής, ενημερώνουν τους φίλους της ομάδας. Βάζουν το σινεμά στη ζωή της Δυτικής Μάνης και φέρνουν στην ίδια αίθουσα ανθρώπους όλων των ηλικιών, διαφόρων εθνικοτήτων, διαφορετικών καταβολών, με ένα βέβαιο κοινό: Την αγάπη για τον κινηματογράφο.
«Είμαστε όλοι φίλοι, γνωστοί, κάνουμε παρέα», μου είπε η Ελένη, από την ομάδα της Στούπας. Είναι αρχιτέκτων και επέλεξαν με το σύζυγο και τα παιδιά τους τη Μάνη για να ζήσουν.
«Κάποιοι ψάχνουν πληροφορίες για την ταινία, κάποιοι κάνουν μια προσπάθεια να την κοινοποιήσουν σε όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους, άλλοι ετοιμάζουν το χώρο. Είμαστε μια μεγάλη ομάδα και πάντα υπάρχουν κάποιοι να το τρέχουν, να γυρίζουν, να ψάχνουν, να βοηθούν στη διοργάνωση. Προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς ώστε να υπάρχει αυτή η προβολή κάθε Πέμπτη. Από την αρχή, είπαμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, όσο και όπου μπορούμε, και να είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις. Η είσοδος είναι δωρεάν, δεν υπάρχει οικονομική επιβάρυνση. Επίσης, προσπαθούμε λίγο να αποφύγουμε την πεπατημένη των ταινιών που είναι blockbuster, να προτείνουμε κάτι διαφορετικό. Κάποιοι από εμάς είχαμε προηγούμενη εμπειρία από κινηματογραφικές ομάδες. Αλλά ήταν κυρίως μια ευκαιρία να γίνει κάτι στην περιοχή, το οποίο να επιτρέψει μια κοινωνικοποίηση πιο σταθερή». 
Ο Νίκος, φωτογράφος, παίρνει τη σκυτάλη στην κουβέντα. «Είναι νωρίς ακόμα. Βρισκόμαστε μόλις στην πέμπτη προβολή. Έχουμε προσπαθήσει να παίξουμε διαφορετικά είδη. Σύντομα θα ξεκινήσουμε αφιερώματα, θα παίζουμε ταινίες με την ίδια θεματική, σε δύο ή σε τρεις συνεχόμενες εβδομάδες. Ελπίζουμε, όσο περνά ο καιρός, να υπάρχει μια ανταπόκριση και με την έννοια της συζήτησης, του μοιράσματος απόψεων. Το μόνο πρόβλημα, στην παρούσα φάση, είναι ότι δεν έχουμε σταθερό χώρο και υποχρεωτικά παίζουμε μόνο ελληνικές ταινίες με αγγλικούς υπότιτλους ή αγγλικές με ελληνικούς. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι κυρίως αγγλόφωνοι, ενώ οι Έλληνες δεν ξέρουν όλοι αγγλικά. Είναι ένα τεχνικό θέμα, που σύντομα όμως θα λυθεί και θα προβάλλονται ταινίες και από άλλες χώρες» λέει ο Νίκος.
Πολυσυλλεκτικό τωόντι το κοινό της κινηματογραφικής ομάδας στη Στούπα. Έλληνες, Άγγλοι, Αυστριακοί, Γερμανοί, Αλβανοί κάτοικοι της περιοχής, όλων των ηλικιών. Οι νεαρότεροι πιάνουν τις πίσω θέσεις και, στην προβολή που βρέθηκα, είχαν φέρει μαζί τους έναν… κουβά ποπ κορν, που περνούσε από χέρι σε χέρι για να το μοιραστούν όλοι.
Μπροστά από το πανί, παστέλια, μανταρίνια από τα ντόπια περιβόλια, γλυκά, προσφέρονται από όλους για όλους.
«Παρότι έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, κάθε εβδομάδα ο κόσμος είναι και περισσότερος», αναφέρει ο Νίκος. «Κατ’ αρχάς νομίζω ότι έλειπε από την περιοχή μια κινηματογραφική διέξοδος. Μετά, οι όροι με τους οποίους γίνεται εκτιμώνται από τον κόσμο. Δεν υπάρχει κάτι από πίσω, δε γίνεται για το κέρδος, είναι δωρεάν, συμμετέχεις επί ίσοις όροις, ο καθένας μπορεί να προτείνει ταινίες και να πει τη γνώμη του. Σιγά σιγά, με τον καιρό, θα κερδίσουμε ακόμη περισσότερο κόσμο, είμαι βέβαιος» και μου υπενθυμίζει την ηλεκτρονική διεύθυνση με τα νέα της ομάδας: manifilmclub.blogspot.com. 
Παρών στην προβολή, και ο δημοτικός σύμβουλος Δυτικής Μάνης και λυκειάρχης Καρδαμύλης, Χρήστος Κισκήρας. «Νομίζω ότι η περιοχή μας έχει πολλές δυνατότητες, γιατί έχει και φυσικά προσόντα και ιστορικά προσόντα αρκετά, για να έχει πνευματική κίνηση», μου λέει. «Κι όχι μόνο από ανθρώπους που την επέλεξαν για να ζήσουν, αλλά και από τους ντόπιους που αυτή τη στιγμή είναι διασκορπισμένοι. Πιστεύω ότι θα γίνουν κι άλλες τέτοιες κινήσεις, όχι μόνο στον κινηματογράφο, αλλά και στο θέατρο και σε άλλες πολιτιστικές εκφράσεις».
Οι κινηματογραφικές προβολές στο Καλλιτεχνικό Στέκι ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2010.
 «Η ιδέα ήταν του Γιώργου Μαμώλη, που έχει ασχοληθεί με τον κινηματογράφο και έχει γνώσεις για να το στηρίξει. Ερχόμενος από τις σπουδές του μας πρότεινε να κάνουμε αυτή την κίνηση, να ξεκινήσουμε τις προβολές. Μας άρεσε ως ιδέα και το προχωρήσαμε», σημειώνει ο Νίκος Ηλιόπουλος, επικεφαλής του Καλλιτεχνικού Στεκιού.
«Προσπαθούμε να επιλέγουμε ταινίες με διάφορα θέματα, από διάφορες περιόδους της ιστορίας του κινηματογράφου, από διαφορετικές κινηματογραφικές σχολές. Πάει καλά. Η προβολή ξεκινά στις 7.30 μ.μ. Με το πέρας της προβολής, αρχίζει μια κουβέντα με το κοινό. Όποιος θέλει λέει τη γνώμη του, τι του άρεσε, τι δεν του άρεσε, γίνεται ένας διάλογος ωραίος και δημιουργικός».
«Η συμμετοχή του κόσμου είναι ζωηρή, κάποιες φορές δύσκολα χωράμε όλοι στο Στέκι», συνεχίζει ο Νίκος Ηλιόπουλος. «Υπάρχει κόσμος που είναι σταθερός, άνθρωποι που έρχονται σε όλες τις προβολές. Συνεχώς έχουμε, όμως, καινούριες εισόδους. Πέρα από ένα κοινό ηλικίας άνω των τριάντα, το ευχάριστο στη συμμετοχή του κόσμου είναι ότι έχουμε και πολλά νέα παιδιά, μαθητές ή τελειόφοιτοι του λυκείου, φοιτητές. Νέους από 18 έως 20 ετών. Μερικά από αυτά τα παιδιά έρχονται πάντα στις προβολές και μας αρέσει, γιατί βλέπουν ταινίες που πιθανόν δεν ξέρουν και επιλέγουν αυτόν τον τρόπο ψυχαγωγίας, να παρακολουθήσουν κινηματογράφο αντί να πάνε για καφέ».
«Έλλειψη κινηματογράφου δε θα έλεγα ότι έχουμε στην Καλαμάτα.
Υπάρχουν οι τρεις αίθουσες, με mainstream ταινίες, πρώτες προβολές, μια χαρά είναι», σημειώνει. «Πιστεύω ότι οι αντίστοιχες κινήσεις που γίνονται, είναι μέρος της κρίσης προφανώς. Οι προβολές στο Στέκι είναι δωρεάν. Το Στέκι έτσι κι αλλιώς λειτουργεί ανιδιοτελώς, ό,τι συμβαίνει εδώ μέσα είναι δωρεάν και, κατά συνέπεια, και οι προβολές. Ουσιαστικά είναι παρεΐστικες. Έτσι θεωρώ ότι λειτουργούν οι περισσότερες ομάδες που κάνουν προβολές. Χωρίς εισιτήριο. Προσφέρουν την παρέα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος, ειδικά στις μέρες μας. Έχει ανάγκη ο άνθρωπος σήμερα να μιλήσει με ένα φίλο του, να βρεθεί κοντά, παρέα με κάποιον άνθρωπο. Παράλληλα, σίγουρα μια κινηματογραφική προβολή σε ταξιδεύει σε έναν άλλον κόσμο και σου δίνει τη δυνατότητα, για δυο –τρεις ώρες μαζί με την κουβέντα, να πάψεις να σκέφτεσαι την καθημερινότητά σου, τα προβλήματά σου, ό,τι σε απασχολεί. Είναι μια διέξοδος».
Με προσκαλεί στην επόμενη προβολή. Την Κυριακή 11 Μαρτίου το Στέκι θα παρουσιάσει την ταινία «π» του Ντάρεν Αρονόφσκι. Ζεστασιά, φιλικοί άνθρωποι, ωραίες ταινίες, γόνιμες συζητήσεις και… τσιπουράκι στο τέλος, κόντρα στο ψύχος των καιρών.

Της Γεωργίας Οικονομοπούλου

ΠΗΓΗ:http://www.tharrosnews.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=35133&Itemid=32